Προσφάτως έγινε εκ νέου δημοφιλές ως ένα
δημητριακό με χαμηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη αν και συγκαταλέγεται στα
αρχαιότερα είδη σιταριού. Περί ζέας ο λόγος, emmer (στα γερμανικά) ή farro
(ιταλικά) όπου η καλλιέργειά της χρονολογείται 13 χιλιετίες πριν.
Εξού και το όνομα του λιμανιού μαρίνα Ζέας στον Πειραιά, λόγω της αυξημένης
διακίνησης ζέας στολιμάνι .
Το μόνο βέβαιο είναι πως πρόκειται για ένα από τα
πρώτα δημητριακά που αξιοποίησε ο άνθρωπος. Αποτέλεσε βασικό καλλιεργήσιμο
είδος στηv Αρχαιότητα και μέχρι πριν από εκατό περίπου χρόνια
ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα δημητριακά εγχώρια αγαθά.
Με το
πέρασμα των χρόνων φαίνεται πως επικράτησαν οικονομικά αποδοτικότερες
καλλιέργειες δημητριακών, όπως το ρύζι ή το σιτάρι αν και σε σύγκριση αποτελεί
μακράν πιο ωφέλιμο είδος για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Παρουσιάζει διπλάσια
περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και πρωτεΐνες, 40% περισσότερο μαγνήσιο και
περιέχει ουσίες που ρυθμίζουν εύκολα τη γλυκόζη στο αίμα, καθιστώντας την
ιδανική επιλογή για τη δίαιτα των διαβητικών. Το πιο σημαντικό στοιχείο
της ζέας βέβαια είναι η χαμηλή περιεκτικότητά της σε γλουτένη, που κάνει τα
παραγόμενα είδη ιδιαίτερα εύπεπτα. Στη σημερινή αγορά είναι διαθέσιμη σε μορφή
αναποφλοίωτου αλευριού και ζυμαρικών. Το αλεύρι ζέας μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως το συνηθισμένο μας
αλεύρι σιταριού. Το αποτέλεσμα είναι γευστικότερο και σαφώς πιο υγιεινό.
Τα ζυμαρικά που παρασκευάζονται από αλεύρι ζέας ολικής άλεσης: κριθαράκι, κουσκούς,
κοντό μακαρονάκι, σελινάκι, πένες, ταλιατέλες και κοχύλι, είναι τετρανόστιμα, εξαιρετικά θρεπτικά και κατάλληλα για
κάθε φαγητό ενώ δε "λασπώνουν" ποτέ, με όποιο τρόπο και αν
χρησιμοποιηθούν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου